Memory Context

Your lofe is reflection of your decision but you can only Make decisions based on knowledge you remember.

**Long term memory = Information + Emotions

If I optimise my mind, I can optimise my day and then life.

☺️

Marriage Appraisal

In a life partner choice/selection fair of my Maharashtrian society, I have to introduce me. I came to know that how much I know myself for the purpose.

Hope you can understand.

Food Vs Hunger

I always keep in mind that while having food, no wastage of food should be there. I will try to finish other's plate. With God grace I could complete it. But a wise note came to me that, when someone wasting food, make them realize it thays it is bad, injustice to food.

Just completing food other's plate not means I am Hungry.

Many debates invited.

Food Vs Hunger

Still I'll Rise

Those who feel that the world still thinks they are not grown up, they are just kids; if one have dreams, determination to rise, they will rise.

Still I'll rise.

Be a DON

Dawn

Obedient

Netty

Withis stanza, Good Morning!

Does my sassiness upset you?

Why are you beset with gloom?

’Cause I walk like I've got oil wells

Pumping in my living room.

Just like moons and like suns,

With the certainty of tides,

Just like hopes springing high,

Still I'll rise.

- Maya Angeloul

प्रेमात पडलो जरी आम्ही

प्रेमात पडलो जरी आम्ही तरी कधीच आम्हाला लागत नाही
कारण एकीवर एकदाच प्रेम करून आमचं कधीच भागत नाही..

कितीक विविधता नवतरुणींची  कितीक चांदण्या आकाशी
जाई.. जुई.. रातराणी.. केवडा.. उगाच दरवळ नाकाशी..
आमही चक्कर मारतो बागेत फक्त.. सुगंध कधी मागत नाही
कारण एकीवर एकदाच प्रेम करून आमचं कधीच भागत नाही..

सोडून जाता आम्हा बालिका विरह वेदना ठणकत बसते..
कितीक पहिल्या .. अनुभवल्या.. परि अंती सोबत कूनीच नसते
समजावतो प्रत्येक वेळी मी मनाला.. उगाच रात्री मी जागत नाही..

कारण एकीवर एकदाच प्रेम करून आमचं कधीच भागत नाही..

- जोशी

એક સવાર એવી પણ હશે - પ્રિયા પટેલ

એક સવાર એવી પણ હશે
     જયાં ફક્ત મારી થતી વાત હશે
આશ્ચર્ય નથી એમા કંઇ કે
       એ ઘડી મુજ ગેરહાજરી હશે....

ભટકતો આમતેમ સુક્ષ્મ રૂપ
      ને હજી સ્થૂલ ત્યાં જ સ્થાયી હશે
હું તો ન કરી શક્યો આલાપ
      પણ સૌ મુખે માત્ર મારી કહાની હશે....

હયાતીમાં ઘણા સંગાથ નહોતા
       એમની આજ મને વળાવવાની તૈયારી હશે
પગ ખેંચવા પાછળ પડતા જે
        આજ એમનાં ખભાની મારે સવારી હશે...

ભલેને આંખો મીંચેલી હશે
                     પણ ચહેરા પર ખુમારી હશે
દર્દ તો સમય હળવું કરશે
         હવે ફરી જન્મ-મરણ ને જવાની હશે...

અંતિમ પગલે રુદન અને
       પાછાં જતા ગણગણાટી હશે
વિખરાયેલ ઝુલ્ફોને પલળતા
      ગાલ પર વહેતાં આસૂ ની જુબાની હશે...

- પ્રિયા પટેલ

ચાલને...!!

ચાલને...

          કેવું કેહવાય નહીં? આજે આપણી પાસે અઢળક સગવડો છે, ગાડી, ટ્રેઈન, સ્પીડ ઈન્ટરનેટ, ફાસ્ટ મોબાઇલ અને સુપર કોમ્પુટર સાથે ઘણુંબધું. પણ, શું આજે આપણે ખરેખર ઝડપી થાઈ ગયા છીએ?  હાસ્તો! કેટલી ઝડપી પ્રગતિ કરીએ છીએ, નહીં? પણ, મારો એક બીજો પ્રશ્ન છે. શુ આપણે ખરેખર જીવનની પ્રગતિ તરફ છીએ કે ફક્ત ભૌતિક પ્રગતિ તરફ? વિચારવું પડશે આપણે. આપણે ભૌતિક પ્રગતિમાં આગળ છીએ પણ શું ભીતરના સંબંધો વધારવામાં આગળ છીએ કે? ચાલને.. વિચારીએ!

          આ કવિતા પાછળ એક વાત છે. મારી સાથે એક પ્રસંગ બન્યો. 9 એપ્રિલ 2016 શનિવાર, એક વાર મારી એક મિત્ર સાથે હળવેકથી ઝઘડી પડ્યો. મારો એટલો જ વાંક કે થોડી ભાષા સજ્જતા ખોટી વાપરી. એમા એને માઠું લાગ્યું હશે ને બોલવાનું બંધ કરી દીધું. હું પણ થોડોક સ્તબ્ધ થાઈ ગયો કે આમ એટલું મોટુ તો શુ થાઈ ગયુ મારાથી કે કોઈ કાયમ બોલવાનું બંધ કરે? 

           આ ઘટના પછી મને નીચેની કવિતાની સફૂર્ણા થઈ અને મારી સૌથી પ્રિય બહેનોમાંથી એક નિકિતા પટેલએ મને આ ભાવનાઓ વ્યકત કરવામાં મદદ કારી.

            મેં એક વર્ષ મારો પોતાનો અભ્યાસ કરવાનો પ્રયત્ન કાર્યો અને થોડીક સમઝણ કેળવી. હું એ સમઝણ કેળવી શક્યો કે શું કોઈની થોડા સમય પૂરતી ખરાબ વર્તણુક ને કારણે તેની સાથે કાયમ બોલતી બંધ કરવી આવશ્યક છે કે? બીજી વાત, શુ કોઈ મારી સાથે બોલવાનું બંધ કરે તો મારે પણ તેની નાદે લાગી તેવું જ વર્તન બીજ સાથે પણ કરવું જોઈએ કે? હું નથી માનતો કે કોઈ મારી માટે બદલાય તૌ મારે મારો સ્વભાવ અને વર્તન બદલવું જોઈએ, મૈત્રી નો સંબંધ ફક્ત બારણાં બંધ કારી શકે તુટી નાં શકે. હા, મારે મારામાંથી ખોટી ભાષાસજ્જતા વાપર્યા નો ગુણ કાઢવો જ જોઈએ. ખોટી અને અયોગ્ય વસ્તુ કે બાબત બંધ થવી જોઈએ, નહીં જે મૈત્રી નાં બારણાં. હું આ કવિતા દ્રારા ઈવા બારણાં સદાય ઉઘડા રાખવા પ્રયત્ન કરીશ. 

તો ચાલોને, બારણાં બંધ હોય તૌ ફરી ખોલીએ !...થંભી ગયેલી રમત ફરી શરૂ કરીએ!...રોક લાગેલા એ પગના ડગલા વધારીએ!...બંધ થયેલી ચર્ચાઓ ને વાતો નાં વગડાથી ફરી શરૂ કરીએ!...બંધ મોઢા ને હાસ્યથી ઉઘાડી દઈએ!...થોડું રડી પણ લઇએ!...ચુપ બેઠેલી આપણી મૃતપાય દુનિયા ને ફરીથી જીવંત કરીએ!...

ચાલને...

ચાલને આજે ફરી ઝગડો કરીએ,

એ ચુપ થયેલા સંબંધોને બોલતા કરીએ. 

ચાલને આજે ફરી એક રમત રમી લઈએ, 

એ થંભી ગયેલા એ હિંચકાઓને ફરીથી ઝુલતા કરીએ;

ચાલને આજે ફરી કોરા ડગલે ચાલતાં જઈએ, 

આ ખાલી પડેલી મનની ગલીઓ ડગલે ભરી દઈએ;

ચાલને આજે ફરી વાતોનાં વગડા કરીએ, 

એ ચુપચાપ સુતેલા ઘરનાં ઓટલાઓને ફરીથી ઘોંઘાટ થી જાગતા કરીએ. 

ચાલને આજે ફરી ખડખડાટ હસી લઈએ, 

આ જકડાઈ ગયેલા અંતરના સ્નાયુઓને ફરીથી હલતા કરીએ. 

ચલને એકબીજાના ખભે થોડુ રડીએ,

આ કોરી આંખોના વ્હાલંસોયા સાગરની ભરતી લાવીએ;

ચાલને આજે ફરી દુનિયાને જીવંત કરીએ,

આ મૃત બેઠેલા આપણાં કલાકારને જગાડી દોડતો કરીએ.

- ઋત્વિક વાડકર સાથે નિકિતા પટેલ